Arayış
Gitmek üzere geldiğimiz bu dünyada yol bizim ayrılmaz bir parçamız. Yolun birer seyyahı olan bizler ait olduğumuz yere ulaşıncaya dek bitmek bilmeyen bir yolculuk serüvenindeyiz. Her şey bir yere doğru yolculuk etmekte. Güneş, ay, yıldızlar, mevsimler, kainatın her bir uzvu hepsi birer yolcu.
Hepimiz ait olduğumuz şeyi aramaktayız. Bu arayışta kimini hayatımıza konuk eder, kimini hayatımızdan gönderir, kiminin de hayatından gideriz. Tüm mesele ait olduğunu arama yolculuğudur aslında. Bu arayış yolu bir nevi kendini tamamlama yöntemidir. Noksanlık birbirine ait olanın birbirinden uzak oluşudur. Kendine ait olanı arama yolculuğu noksanlığı tamamlama isteğidir.
Arayış düz bir çizgi üzerinde ilerlemez, zikzaklıdır; düşersin, kalkarsın, yorulursun, oturursun ama o arayış yolculuğu bitmez. Bu yolculuğun her anı sana bir şeyler öğretmek üzere kurgulanmıştır. Kimi zaman hissene düşeni tam alırsın kimi zaman öğretilmek istenenin farkına bile varmazsın. Sana ait olanı bulmak için çıktığın bu yolculukta önüne her zaman güzellikler serilmez bazen elekten taşları ayıklaman gerekir. Bu da öğretilmek istenenin farkına varmadığında sana sunulan yeni bir öğretme biçimidir. Çünkü insan bazen yontularak ilerler.
Çıktığın arayış yolculuğunun seni nelerle karşılaştıracağını bilemezsin. Zaten asıl mutluluk buradaki gizemde saklıdır. Bu yolculukta isminin önüne sayısız sıfatlar konur; birilerinin eşi, çocuğu, annesi, babası olursun, mensubu olduğun meslek unvanın, eğitim durumun vs. hepsi isminden önce söylenir. Yolculuk boyu sıfatlar büyür ancak arayışının bittiği gün er ya da hatun kişi olarak sonlanır tüm sıfatlar.
Sana ait olana varmak için çıktığın bu yolculuk hedefe ulaşmakla sonuçlanır mı bilinmez. Mustafa KUTLU’nun dediği gibi “Aramakla bulunmaz ama bulanlar ancak arayanlardır.”
Yolun sonunda ait olduklarımızla birlikte olmak ümidiyle..
