FERHAN ŞENSOY, 18 YIL SONRA FERNÂME İLE AKHİSARDA
>>>>>Kenan MOLLA
Türkiyede bugün stand-up adı altında yapılan tek kişilik oyun geleneğinin öncüsü, Ferhangi Şeyler adlı oyununu bin 500 den fazla oynayarak kırılması güç bir rekorun sahibi, Türk tiyatrosunun en başarılı sanatçılarından Ferhan Şensoy, 18 yıl sonra yeni oyunu Fernâme ile Akhisarlı tiyatro severlerle buluştu.
En son 1990 yılında Akhisarda oyun sergileyen Ferhan Şensoy, tek kişilik yeni oyunu Fernâmeyi Bülent Ciğeroğlu Kültür Merkezi'nde sahneledi.
Son yıllarda senaryosunu yazıp başrollerini de kendisinin oynadığı Pardon, Şans Kapıyı Kırınca ve Son Ders adlı filmleriyle de kendinden söz ettiren tiyatromuzun ustalarından Ferhan Şensoy, sadece güldürmeyi değil güldürürken düşündürmeyi başaran modern meddah, yeni oyununda gündemdeki olayları komik bir dille ele alıyor.
Fernâme, 37 yıllık sahne oyuncusu, 27 yıllık üslûp tiyatrosu kurucusu, 18 yıllık "Kavuk" sahibi, oyun, kitap ve senaryo yazarı, şair Ferhan Şensoy' un kaleme aldığı 51. tiyatro oyunu. Şensoy, iki perdelik oyunda, sanat yaşamı geçmişini ve düzenden yana şikâyetlerini bir yüzü şen öteki yüzü ise kederli bir üslûpla anlatıyor.
Ferhangi Şeyler" 1980'lerde Özal başbakanken, o yıllara bakan Ferhan Şensoy'un bizatihi kendine baktığı ve Türkiye'yi anlattığı bir oyundur. "Felek Birgün Salakken" 1990'larda başlayan yeni dönemin şahidi olarak, evli üç çocuk babası olarak evden kaçıp dağın başında bir otele yazmaya gittiği bir hikâyedir. "Fernâme" ise dul ve sinirli Ferhan Şensoy'un babasından kalma 1930'lu gazeteleri okumasını izliyorsunuz. Cumhuriyet kurulmuş. O zaman neymişiz, şimdi nereye gelmişiz. Yasak olan her şey bugün mevcut. Kılık kıyafet yasasını tekrar hatırlatayım diyorum. Bugünün gazetelerinden çok sıkıldım, o zamanlar daha güzel şeyler yazıyorlarmış. O günün gazetelerini okuyacağım, Türk halkına duyurulur.
İÇİNDEN NÂME GEÇEN TİYATRO OYUNU FERNÂME
Fernâme anlayana acıklı bir mektup aslında. Renkli bir otobiyografi. Yazarının tanımlarıyla: Bir talepnâme, vasiyetnâme, şikayetnâme, ferasetnâme, yangınnâme, inleyen nâme.
Esasen ağır bir matem oyunu Fernâme. Bıkmış, usanmış çünkü yazarı artık. Hayatımıza sızarak yerleşik hal alan - özellikle de dijita l- teknolojilerin getirdiği daralmalardan bıkmış, bankaların yolladığı kredi kartı faturalarından bıkmış, hesaplı alışveriş imkânı sunan devasa alışveriş merkezlerinin evine çok uzak mesafede olmasından bıkmış, apartman kapıcısından bıkmış, tanıdığı herkese cep telefonu marifetiyle ulaşmak zorunda olmaktan bıkmış, yazılarını lap-top bilgisayarıyla yazmaktan ve böyle yazarken karşısına çıkan türlü teknik bilgisayar sorunundan bıkmış, bireysel silahlanmadan (tabanca alana armağan edilen kutu kutu mermilerden), kardeş kardeş yaşayan vatandaşların çileden çıkıp birbirlerini linç etmesinden, siyasette yaşanan sıkıntılardan bıkmış Ferhan Şensoy. Öylesine bıkmış ki, vasiyetname diye, inleyen name diye iki perdelik ve iki kişilik bir oyun yazmış.
Son yazdığı ve sahnelediği oyun olması itibariyle dramatik bir son bekleyenler ise yanılıyor. Babasına yazdığı mektupla, yine hükümete taş atıyor, izleyenleri de kahkahaya boğuyor.
Şikâyet, kahkaha, keyif, hüzün ancak en çok ibret dolu Fernâme. İzlerseniz çok gülecek, eski günlere gidecek, hayıflanacak ve tiyatro salonundan çıkıp evinize giderken de bol bol düşüneceksiniz, Yahu aslında adam (Şensoy) doğru diyor diyerek. Oyundan sonra kitaplarını imzalayan Şensoyla, hayranları sohbet olanağı da bulabildi.
