Gidenler
Bir garip yaşam öyküsüydü benimkisi,
A'dan z'ye herşey vardı içinde.
Gözümü bir kapadım bir açtım, bundan ibaret.
Hayatım bir roman gibi okundu geçti.
Bir rüya cennetiydi hatıralar.
Götürdü fasıl fasıl zamane atlıları o gidenleri,
Yol tuttu gözünü kırpmadan bazıları,
Yalancı gülüşler denk düştü nazarıma.
Oysa, anlaşılır bir yürek taşıyordum,
Bu yüreği görmeyenler yel gibi geldi geçti.
En kalbi günlerdi, bende İZ bıraktı gitti.
Ben dururum yine dimdik ayakta öylece,
O gidenler, sonuna kadar kapıları,
Ardına bakmadan kapadı ya,
İşte, madalyonun öbür yüzünüde gördüm,
Dönüp bakarsam eyvahlar olsun bitti!
istemem!.. o gidenler canları sağolsun yeter...
...yeter!.. ah!
Mehtap YILMAZ
