Gülüm III
Yokluğun ansızın yağan yağmur misâli,
Tufan olup da siler herşeyin izini.
Dudağım lâl, her günüm yorgun ve argın,
Yokluğun bağdaş kurup oturur Gülüm!
Gurbet üşütürmüş gönül bağlarını,
Yağdırırmış üstüste kar'la boranı,
Issızlık kuruttu yağmur ormanlarını,
Kuşlar bile terketti,asırlık yurdunu.
Katlanmak çok zormuş gurbetin kahrını,
Sensiz kurudu yeşil bağım gelmedin,
Mevsimler döndü,kaç bahar geçti bilmem,
Gönlümde hüzün duvarları örülür Gülüm!
Mehtap YILMAZ
