ÇAMURLU SUDAN BİR YUDUM...

ÇAMURLU SUDAN BİR YUDUM...

Bu yaşadığı acı hem de çok acı. 

Yanan yüreğinin sesini dinleyerek ocağa doğru yöneldi telaşla 

çalışanları izlemeye başladı. Seyretti ve dua etti.

Bağırıp çağırmadı sadece izledi. 

Gözlerinde perde çekili gibiydi,acının ve çaresizliğin perdesi.

Etrafında kimseler yok gibi sadece sular altında kalmış oğlunu ve ona 

karşı duyduğu özlemi yaşıyordu. 

Kadın başındaki örtünün uçuştuğunu hissetti ve anladı ki ayrılık vakti 

gelmişti. Başının örtüsünü düzeltti. 

Madenden oluk oluk akan suya baktı .

Çamurlu suya elini daldırdı ve avucundaki çamurlu sudan bir yudum 

ağzının içine aldı. 

Oğlunu aldı aslında içine ,özlemi,yangını,çaresizliği. 

Etrafındakiler götürmek istediler ama o yüzlerine bile bakmadı tekrar 

madenin kenarındaki engele dayandı ve dudaklarını kıpırdatıyordu. 

Allaha dua ettiği çok açıktı . 

Etrafta bağıranlar ve kendini yerden yere atanlar vardı ama o bunların 

farkında değildi. Dudakları kıpırdıyordu sürekli, geride bıraktığını 

son bir kez görmek istedi ama melekler kanatlarıyla engellediler. 

Hayatın bütün izlerini taşıyan yüzü derin bir acıyla gerilmişti. 

Oğul'a ulaşamamanın verdiği acı kalbine hançer gibi saplandı. Nefes 

alamadı bir süre ve hiç alamayacağını zannetti. Herkeste bir hüzün 

vardı, gök ağırlaşmıştı.

Tutsaklığını kurtaracaktı bir söz, tek bir söz, dilini damağına 

dayadığında ve vurduğun da kalbine sözü mühür gibi sabretti ama o 

sözü duyamadı. 

Kor kızıllığa bulandı hava, kapalı bir kutunun içindeki büyülü bir sihir 

gibi, gizli ne varsa saçıldı ortalığa.

Evladım kavuşamayacak mıyım asla sana?

Madenden akan çamurlu sudan ağzının içine aldığı o bir yudum 

suyu yuttu. Kor yuttu,zehir yuttu,öfke yuttu,acı yuttu.

Bu kara suda kuzumun kokusu var mıdır?

Hesap verecekler mi kim?

Bu acıyı yardımlarla dindirebilecekler mi?

Suç kimde?

Hesap gününe inanmayan kim ise hepsinde.