GEL ARTIK YOLLARIMA

Gel artık yollarıma

Beyaz ve siyah gibi,

Kaç sürprizler gördü bu makus başım,

Ama eğilmedi.

Yüreğinin en ücra köşesinde,

Ne Muhammedi gülüşler biriktirdi kalbim,

Can suyu niyetine susuz gönüllere,

Ama bilen olmadı.

Ve umudun kıyısından tutunmak 

Bir günün sabahında.

Bir de seni demeli bu kalem,bu beyaz yüreğim.

Mağlumun olsun, sessiz çığlıklarla çaldım kapını,

Vakitli vakitsiz,

Gecelerden geceyi devşirdim gündüzler niyetine.

Pirim vermedim nice usanmışlıklara,

Güller döktüm yollarına bilir misin?

Ellerinde şiir güllerinle,

Gözlerimde yaşlar ile 

Ve sen! Seni bir getirsen yine!!

Ben hancı,sen yolcu olup da,

Keşke gelebilsen menzilime,

Hiç beklemediğim bir anda...

                Mehtap yılmaz