HAYAT KALDIĞI YERDEN

HAYAT KALDIĞI YERDEN

Öykü yazarı sevgili arkadaşım Ş. Didem Keremoğlu’nun yazdığı ‘Hayat Kaldığı Yerden’ adlı üçüncü öykü kitabını geçen hafta içinde bir günde zevkle okudum. Oldum olası öykü kitaplarını büyük bir keyifle okumayı severim. Hele sevgili Didem’in yazdığı gibi özgün, akıcı ve anlatımı güzelse bayılırım.

Bu yol bu kadar uzun muydu? Sorusuyla sorunun cevabını arayan, öykü kahramanlarının günlük yaşamlarından dersler veren ve matruşkalar gibi iç içe geçen öyküleri okudukça müthiş bir keyif aldım. Aslında herkesin kendine özgü bir hayat hikayesi vardır. İşte tüm bunları yazarımız çok iyi kurgulayarak yaşamında şahit olduğu hayat öykülerini iyi bir gözlemle kaleme almış. Yazarımızın daha önce yazmış olduğu ‘Yine Hüzzam ve Evliliğim Sadist Bir Monolog’ adlı iki güzel öykü kitabını siz sevgili okurlarıma yine bu köşemde tanıtımını yapmıştım. Kitabın içerisinde tam 23 öykü var. Hepsi de güzel ve etkileyici ama ben en çok öykü kahramanı Maden ve Sevdegül’ün yaşamından etkilendim.‘’Höyt höyt edip durma öyle. Kimin yerinde kime sövüyorsun sen?’’ dedim ben de. Ben Maden bu arada, adım bu benim. Maden. Bu öyküdeki ev sahibinin oğlu benim. Babam Yatağan’da çalışırmış önceleri, muhasebeciymiş. Buralar henüz para etmezken…Sonra Ermenek’e çıkmış tayini. Annem öğretmen. Onlar evlendikten tam on sene sonra, Ermenek’te grizu patladığı gün doğmuşum ben. Adım o yüzden Maden. Bizim evin duvarında, ‘’Açılmış yerin altında/ Sayısız kara kanlı kapak’’ yazan bir levha asılıdır, hala. Şarabı çektikçe küfür yollar babam yukarıya, yazıya dikip gözünü. Annem ‘’Tövbe istiğfar et.’’ der. Babam, dede mesleğini yapmamaya karar verince, daha doğrusu denizde sünger bitince memur giriyor Yatağan’a; açıldığı sene. Annemin de ilk tayini. İlk görüşte aşk! Madenin lokalinde tanışıyorlar. Benim valide Kırklarelili. Pomak bunlar. Bulgaristan’dan. ‘’Kukumav Cemali,’’ derlermiş dedeme…Köy yerde beş kızı olunca ağzını bıçak açmaz olmuş dedemin. Kukumav kuşu gibi giyinmiş suratını, eğmiş başını…Malıdır, tarlasıdır sata sata okutmuş kızlarını ama. Üçü hemşire, bir öğretmen, biri de orospu oldu derdi anneannem. Ağlardı…

O teyzemi hiç görmedim. Adı Sevdegül imiş.

Ş.Didem Keremoğlu; İstanbul doğumlu. Kültür Okulları mezunudur. Üniversite eğitimini İngiltere’de tamamladı. Uzun yıllar Sivil Havacılık sektöründe yöneticilik yaptı. Öykülerden oluşan ilk kitabını Yine Hüzzam 2019 yılında, Evliliğim Sadist Bir Monolog 2021 yılında okurla buluştu. Serbest editör olarak çalışmaktadır. Yaşadığı, Bodrum ilçesindeki bazı sivil toplum kuruluşları ve okullarla birlikte edebiyat üstüne geliştirdiği projeleri hayata geçirmektedir. Mask Yayınlarından çıkan bu güzel öykü kitabını tüm okurlarıma öneriyorum. Keyifli okumalar diliyorum.