HELE BİR BEKLEYESİN

Hele Bir Bekleyesin 

Alev alır ruhlarımız,her yürek yangınında,
Bürür vücut şehrini, Baht'ın rüzgârıyla,
Ah,kendinin ellerinden,tutar da, kalırsın, 
Bir muştu'nun yollarını  gözlerken gözlerin...

İçin acır efkâr'ından,  kalırsın derdinilen,
Seni gören,mutlu görür, tebessümün yüzünden,
Bazen dil'e ne gerektir,can meram'ını derken,
Ötelerden bir vicdan,duyar, duymaz, bilemezsin...

Dünyaya sığmayan dert, küçük bir kalbe sığar mı?
Uzansan yıldızlara, hüznün tozup gider mi?
Bıçak açmayan ağzını,dili lâl'i kim,açar ki?
Hele bir bekleyesin,uzun sürer mi? pürmelal'in...

Hele bir bekleyesin,bu yangın nere varır,
Sonsuza değin uzanır,uzanmaz, kim bilir?
Ne yapsan,ne etsen, olacağı yere varır,
İnan,olanda, olmayanda da, vardır bir hayır...

Alev alır ruhlarımız,her yürek yangınında,
Kalbim,az bekle!Seni üzen,devrilir,sonunda,
Mavi kızıllıklarda bir güneş doğar ilkin,
Güzel gözlü çocukları,nasipse, okşar ellerin... 
            Mehtap YILMAZ