SIRRA KADEM BASAN

Sırra Kadem Basan

Yok artık gölge olup iz sürmem peşinden, 

Şimdi kendi göğümde kendimle başbaşayım ben,

Kaygılanma!

Sessiz sedasız çekilirim kendime,

Gitmeliyim,

Soluğumun ardında buram buram hicran 

Bırakmalıyım,

Bendenizin arkasından,sırra kadem bastı,

zaten sürgündü geldi ve gitti

demeliler.

Aslında beni,yani asıl bendenize sormalı

gitmelerin sebebini.

Yüreğinin en ücra köşesinde,

Kaç süprizler bulunmalı siyah ve beyaz gibi ,

Ye'is ve ümit gibi.

Keşfedilmeli mesela ,iyi tanımalı bu beni,

Kervan elini çabuk tutmalı,

Yoksa...yoksa kaybolacak bu bedenin sahibi.

Ve umudun kıyısından tutunmak

bir günün sabahında,

Şu makus talihimin bir umut ışığı olmalı,

Ama mutlak çıkış yolları olmalı,

Yoksa...yoksa...durdurmalı bu zamanı.

                                                 Mehtap Yılmaz