SİMURG
Bazen bazı insanlar bazı insanların hayatına ateşleyici olarak girer.
Onların hayatlarında değiştirmesi gereken ne varsa iradesiz olarak Allah vergisi bir beceri ile ateşler ve sessizce çekilirler.
Bunu kendilerinden bilirler ise bu kez kendilerini yakmaya başlarlar ki bu acı verir ve yok olmaya sebep olur. Aynı zamanda temas kurduklarına da zarar verip ve daha da zıvanadan çıkmalarına sebep olurlar.
En büyük düşmanımız en iyi dostumuzdur aslında. Bu ince bir çizgi. Bunu kavramak gerekli. Bilmek gerekli, bu farkındalığın farkında olmak gerekli.
Yiğit adam burada belli olur.
Her karşılaşma temkin içermeli.
Karşımızdaki insanı olduğundan fazla büyütüp putlaştırır, bu çerçevede bir iletişim kurar isek, nefsi büyütür,nefreti, öfkeyi, suçluluk duygusunu ve acıyı beraberinde taşırız.
Bu çok tehlikelidir ve felaketlere sebep olur.
Bize güzellik katan ne varsa onlara karşı vefalı kadirşinas olmalı ama asla mahkûm olmadığımızı bilmemiz gerekir.
Yaşadığımız her durum, tanıştığımız her insan bize bir şeyler öğretir.
Biz de onlara bir şey öğretiriz.
Bunu böyle bilmek ve abartmamak gerekir.
Dikkatli olmak gerekir.
Emin olmak gerekir.
Günün birinde, dünyadaki bütün kuşlar bir araya gelerek olağanüstü bir kongre tertip ederler. Padişahsız yapamayacaklarını söyleyerek bir padişah aramaya karar verirler. Aralarında “hüthüt” adlı akıllı ve zeki bir kuş vardır. Hüthüt, önce kendi bilgi ve tecrübesini aktarır. Sonra da Kaf dağının ardında “simurg” adlı bir padişahın varlığını onlara haber verir ve kendileri için ondan daha iyi bir padişah olmadığını söyler. Simurg’un meziyetlerini uzun uzadıya anlatır. Beraberce yola koyulup onu aramaya çıktıkları takdirde, kendisinin derin bilgi ve engin tecrübesiyle onlara kılavuzluk yapabileceğini belirtir. Yolun zorluklarını ve karşılaşabilecekleri sıkıntıları kendilerine bir, bir anlatır. Yola koyulurlar. Fakat hepsi menzile varmayı arzuladığı hâlde içlerinden bazısı çeşitli mazeretler ileri sürüp yolculuğu bırakır. Hüthüt her defasında kuşları ikna etmeye çalışır. Yolun uzunluğundan şikâyet edenlere yolda istek, aşk, marifet, istiğna, tevhit, hayret ve fakr’u fena adlı yedi vadinin varlığını ve bu yedi vadiyi aştıktan sonra ancak Kaf dağının ardındaki padişaha ulaşabileceklerini söyler. Yol alındıkça yolcuların sayısında azalma olur. Kimi kuşlar, söz konusu vadilerde sınavı kaybedip sürüden geri kalır veya türlü nedenlerle yolda telef olur. Yaşanan sıkıntılar kuşların sayısını azaltmakta, ancak güçleri ve iradeleri yetenler yola devam edebilmektedir. Karşılaşılan birçok sıkıntı da hüthütün başarılı kılavuzluğu sayesinde atlatılmakta ve hedefe biraz daha yaklaşılmaktadır.
Nihayet, yolun sonuna gelirler. Yüz binlerce kuş olarak yola çıktıkları hâlde yolun sonuna gelindiğinde onlardan geriye sadece otuz kuş kalmıştır. Bu kuşlar Kaf dağının ardında gördükleri manzaranın güzelliği karşısında hayretler içinde kalırlar. Burası daha önce hiç görmedikleri ve hayal bile edemeyecekleri kadar büyüleyici bir yerdir. Önlerinde büyük ve görkemli bir bina vardır. Binadan bir elçi çıkıp kendileriyle konuşur. Kim olduklarını, nereden ve niçin geldiklerini sorar. Onlar simurg’u bulmak maksadıyla yola koyulan yüz binlerce kuştan geriye kalan otuz kuş olduklarını anlatırlar. Fakat kendileriyle muhatap olan elçi, onların simurgun ululuğu karşısında herhangi bir anlam ifade etmediklerini belirterek geri dönmelerini söyler. Aldıkları bu cevap karşısında kuşlar âdeta yıkılır ve kendinden geçerler. Bir müddet sonra simurg’a yakın olmanın yansıttığı nurun etkisiyle kendilerine gelirler. Simurg’un cemali aksedince onun yüzünü görürler. Fakat gördükleri karşısında şaşkınlığa düşerler. Çünkü ona baktıklarında kendilerinden başka bir şey göremezler. Kendilerine baktıklarında ise onu görürler. Görenle görülenin aynı olması kuşların aklını başından alır. Bunu anlamakta güçlük çekerler ve işin sırrını öğrenmek isterler. O sırada karşılarındaki binadan dil ve dudaktan müstağni bir ses duyarlar. Bu ses onlara karşılarındaki büyük ve görkemli yapının bir ayna görevi gördüğünü, oraya kim gelirse gelsin ancak kendi kendini görebileceğini, otuz kuş olarak geldikleri için otuz kuş gördüklerini, kırk veya elli kuş olarak gelmiş olsalardı kırk veya elli kuş göreceklerini söyler.
İnsan kendini arıyor.İnsanlık kendini arıyor.Aynaya burnunu dayamışta kendini görmüyor.
Bütün mesele bu.
