Tatlı telaş
Söz gümüş ise sükut altındır denir. Daha da ötesi derler ki : kırık plak gibi gerçekleri her dürüst insan söyleyebilir akıllı insanın yapması gereken: gerektiği zaman düzgün üslub ile gerçeği söylemek diye de düşünülür.
Yani :Taşı gediğine koymak.
Ayni fikirde değilim.
Taşı gediğine koyacak adeleyi geliştirmek için ayni bir halterci misali devamlı taş kaldırmak gerekir. Sonra şampiyona anında gereken adele gücü olmayabilir mecazi anlamda devamlı çalışılmazsa. Bu fikir takibi esnasında bazen istemeden de olsa bir fikri oluşsun istediklerinizi rahatsız edebilirsiniz. Rende yapılan yerde yonga düşer diyebilecek kararlılık gerekebilir. Kavgadan şahsi itiş kakıştan kaçınıp, fikri tekrar tekrar söylemek gerek.
Ayrıca şiddet uygulanmadığı sürece, zamanı da süreci de tekrarlarla etkileyebiliriz. Tekrar zaten öğrenmenin, yol oluşturmanın da esası değil mi? Tekrar inanç sistemlerinin de temeli değil mi?
Damlaya damlaya göl olur : işte geçerli kalan bir atasözü!
Bazı gerçekleri örneğin nüfus ve evrim hep söylemek zorundayız. Yoksa söyleme kapasitemizi de cesaretimizi de yitirebiliriz. Nüfus ve evrim çünkü birini anlamadan diğerini anlamak mümkün değil. Bir iyi haber: kadınlar, yani türümüzün yarısı hele kendileri çocuk doğurup büyütünce evrimi çok daha kolay anlıyabiliyorlar, eh çiftçiler ve köylüler de, karamsar olmaya gerek yok.
Tür olarak sonsuz süremiz yok bu gezegende. Ha baba, de baba bazen bazı insanları kırmayı da göze alarak, şahsi çıkarımıza olmasa da en azından çevresel gerçekleri can havliyle anlatmak zorundayız. Yoksa cesaretimizi yitirebiliriz.
Ne demiş atalarımız? Yoksa onlar diyememişler de biz mi böyle demeliyiz? Acul, kaba türü yakıştırmalardan çekinmeden.
Bekleyen derviş muradına eremeden gebermiş.
Ve rende yapılan yerde yonga düşer.
