Tekinsiz
Dünyanın hiçbir coğrafyası benim ülkem kadar renkli ve çeşitli ama bi o kadar da gergin olmamıştır.
Bu topraklara has bu sanırım.
Bunca çeşitlilik pek çok kazanıma sebep olacağına, aksine ne çok örselenmeye sebep oluyor, anlamakta zorlanıyorum.
Neden böylesine zalim, sorumsuz ve bütünüyle ben merkezli bir hale geldik biz? Tutku,gurur ve ihtiras koşuyor at başı mamur, kontrolsüz, dizginsiz.
Dış nedenler devreye girdiği için mi?
Merhametsizlik günümüz insanın yeni dini olduğu için mi?
Nefsine yenik düştüğü, anlık kazanımlara tutsak olduğu için mi?
Bütünüyle aşkı kaybettiğinden mi?
Bilmiyorum ,bu sorular aklımı firar ettirecek diye korkuyorum.
İnsanlığın hayat dolu mantığı değişirdi olmasaydı eğer ışık.
Sanıyorum ışığını kaybediyor insanlık.
En azından bir çakıl taşını yerden kaldırsak birbirimize fırlatma yerine.
Engelleri kaldırıp biraz nefes almamıza müsaade etsek.
Unuttuk;Oysa yağmur hepimizin üzerine sevgi ile düşüyor.
Bütün acılara inat,kahreden düşmanlığa,sevgisizliğe,hoyratlığa inat yine verecek dallar baharını biliyorum.
Buna inanmak istiyorum.
Hepimiz bilgi sarmalının içinde özgürleştiğimizi zannederek, köleleşmiyor muyuz?
Her şeyden haberi olan bugünün insanından, kimsenin haberdar olmaması ne kötü.
Dünyayı tanıdığını iddia eden insanoğlunun üst kattaki komşusunu tanımıyor olması ne ironi ama.
Ne büyük bir kabus.
Günümüz insanı tamamen bir bilgi labirentinin içinde kaybolmuş durumda ve el uzatanı yok.
Bütün acılara inat,kahreden düşmanlığa,sevgisizliğe,hoyratlığa inat yine verecek dallar baharını biliyorum.
Buna inanmak istiyorum.
