Vuslat
Adıyla başlasam ilkin
Zatına kelimeler yetmese
Götürseler kıyısına bir hoş olsam
O'nu söylesem, hep O'nu
Vuslatıyla erisem
Ab-ı hayat bulsam kıyısında.
Ezber bozan naif bir düşünce
Alıp gitse beni ötelere öylece ve;
Baharı kondursa çocuk eteklerime
Ben bir silkelensem de tozusa
O en sevdiğim menekşe'lerin
Hoş rayihası bütün evreni süslese
Rayiha'ları koklamaktan bitkin düşsem
Kainat bir bir boyansa misk-i amber'iyeden
Vuslatıyla erisem uçsa ruhum yerimden.
Mehtap Yılmaz